Czym jest reasekuracja w ubezpieczeniach? Rodzaje umów reasekuracyjnych

Czym jest reasekuracja?

Reasekuracja to dość popularne rozwiązanie, praktykowane zwłaszcza przez mniejsze towarzystwa ubezpieczeniowe, które chcą się rozwijać, ale wciąż nie mają wystarczającej ilości środków, aby podejmować duże ryzyko finansowe. W takiej sytuacji firma ubezpieczeniowa może podjąć decyzję o podpisaniu umowy reasekuracyjnej. Celem takiej umowy jest podział ryzyka pomiędzy towarzystwami oraz jego wymiana. 

Mówiąc o umowach reasekuracyjnych, należy przypomnieć znaczenie dwóch kluczowych pojęć: cesjonariusza oraz cedenta. Cesjonariusz, czyli reasekurator lub ubezpieczyciel występujący w roli asekuratora, to podmiot, którego zadaniem jest zagwarantowanie, że pokryje on część świadczeń i odszkodowań wypłacanych z umów ubezpieczenia zawartych przez cedenta. Cedent zaś jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty określonej w umowie składki reasekuracyjnej. 

Reasekuracja to dobre rozwiązanie zwłaszcza dla małych towarzystw ubezpieczeniowych, ponieważ:

• pozwala zabezpieczyć się przed pojedynczymi szkodami o dużej wartości, 
• wzmacnia siłę finansową firmy ubezpieczeniowej,
• zabezpiecza przed samodzielną likwidacją zwiększonej liczby małych i średnich szkód.

Jak działa reasekuracja?

Najprościej mówiąc, cedent i cesjonariusz dzielą się kosztami świadczeń, które należą się ubezpieczonemu z tytułu wystąpienia zdarzenia objętego wykupioną polisą. Po podpisaniu umowy reasekuracyjnej cedent wpłaca określone w niej składki na rzecz cesjonariusza. W przypadku, gdy zdarzy się sytuacja objęta polisą, cedent i cesjonariusz wspólnie wypłacają należne środki na rzecz ubezpieczonego.

Przeczytaj także: Reasekuracja bierna – definicja, towarzystwa reasekuracyjne

Reasekuracja – co oznacza dla ubezpieczonego?

Reasekuracja nie jest zagrożeniem dla ubezpieczonego – wręcz przeciwnie. Zawierając umowę z reasekurowanym towarzystwem ubezpieczeniowym, możemy mieć pewność, że potencjalne świadczenia (tzw. odszkodowania) zostaną wypłacone w całości bez względu na ich wysokość.

Rodzaje umów reasekuracyjnych

Wyróżniamy kilka rodzajów umów reasekuracyjnych. Różnią się one formą zobowiązań oraz stopniem podziału ryzyka w reasekuracji. Oto klasyfikacja umów ze względu na podział ryzyka: 

1. Umowa nieproporcjonalna – to rodzaj zobowiązania, w którym odpowiedzialność asekuratora zależy od wysokości pojedynczej szkody lub łącznej wysokości szkód, a nie od wymiaru ryzyka, jakie na siebie przyjmie.
2. Umowa proporcjonalna – w tym przypadku reasekurator przejmuje pewną część ryzyka i w takiej samej części pokrywa wysokość ewentualnych świadczeń.

Podział umów reasekuracyjnych ze względu na formę zobowiązań:

1. Umowa obligatoryjna – to dokument mający charakter obowiązkowy. Ubezpieczyciel jest zobowiązany do przekazania ryzyk objętych umową. Reasekurator zaś musi te ryzyka przyjąć. 
2. Umowa fakultatywna – w przypadku tej umowy ubezpieczyciel dobrowolnie decyduje się na przekazanie ryzyka i ustala jego wymiar. Umowa fakultatywna jest zawierana wówczas, gdy ryzyko jest na tyle duże lub specyficzne, że przekracza możliwości danego ubezpieczyciela. Tego typu dokument dotyczy konkretnych umów ubezpieczenia.
3. Umowa fakultatywno-obligatoryjna – to połączenie dwóch powyższych rodzajów umów. Ubezpieczyciel dobrowolnie wybiera, jakie ryzyka i w jakiej proporcji przekaże cesjonariuszowi, który musi je przyjąć.

Na koniec warto podsumować dotychczasowe informacje – reasekuracja to swego rodzaju ochrona dla mniejszych firm ubezpieczeniowych. Dzięki niej ubezpieczyciele mogą podejmować większe ryzyka i wypłacać wyższe świadczenia swoim klientom. Jeśli myślisz o wykupieniu polisy ubezpieczeniowej, koniecznie skorzystaj z naszego kalkulatora ubezpieczeń, który pomoże Ci wybrać najlepszą ofertę.